ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΟΥ: ΜΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΣΤΙΟΤΗΤΑΣ / ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΦΑΡΣΑΛΙΩΤΗΣ

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να βρίσκονται παγιδευμένοι στις αρνητικές πτυχές της γενικευμένης ρευστότητας της εποχής μας, αντιμετωπίζοντας εξαιρετικά εύθραυστες καταστάσεις κοινωνικής και οικονομικής αβεβαιότητας. Παράλληλα, ο αριθμός των υποκειμένων που, βιώνοντας αυτές τις συνθήκες μείζονος αστάθειας, ανασφάλειας και ευαλωτότητας, απευθύνονται -και- σε ειδικούς ψυχικής υγείας αυξάνεται σταθερά.
Στα σύνορα ανάμεσα στο κοινωνικό και το ψυχικό, οι έννοιες της επισφάλειας και του εφήμερου μας επιτρέπουν να σκεφθούμε σε ένα συνεχές καταστάσεις ριζικής κοινωνικής περιθωριοποίησης, όπως η έλλειψη στέγης στην οποία επικεντρώνεται το ανά χείρας βιβλίο, από τη μία πλευρά, και καταστάσεις οι οποίες, από την άλλη, βρίσκονται πολύ πιο κοντά σε μια κοινωνική κανονικότητα.
Ποια χρησιμότητα μπορεί να έχει όμως η ύπαρξη μιας ψυχαναλυτικής οπτικής όσον αφορά την προσέγγιση των αστέγων ή άλλων αποκλεισμένων ατόμων; Στο βιβλίο εξετάζονται οι ιδιαιτερότητες του πεδίου της σημερινής, διευρυνόμενης ψυχοκοινωνικής κλινικής καθώς και πτυχές των σύνθετων σχέσεων μεταξύ ανεστιότητας και ψυχικού τραύματος. Μελετώντας κάποιες από τις κυριότερες ψυχικές παραμέτρους των καταστάσεων ακραίας κοινωνικής επισφάλειας, ο συγγραφέας του βιβλίου αναδεικνύει τρόπους με τους οποίους η ψυχαναλυτική σκέψη μπορεί να συνδράμει στο πλαίσιο της κλινικής εργασίας με αστέγους αλλά και στις κοινωνικές παρεμβάσεις που έχουν ως στόχο να διευκολύνουν και να υποστηρίξουν την σταδιακή κοινωνική επανένταξη αυτών των προσώπων.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο Στυλιανός Φαρσαλιώτης είναι κλινικός ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής, διδάκτωρ κλινικής ψυχολογίας. Ξεκίνησε τις ακαδημαϊκές του σπουδές στην ψυχολογία στη Γαλλία, στο πανεπιστήμιο της Προβηγκίας (Aix-Marseille I). Στη συνέχεια, έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην κλινική ψυχολογία και την ψυχοπαθολογία από το πανεπιστήμιο Rene Descartes του Παρισιού (Paris V). Είναι διδάκτωρ του τμήματος ψυχολογίας του Παντείου πανεπιστημίου και μέλος του εργαστηρίου ψυχοπαθολογίας και ψυχολογίας της υγείας (ΕΨΨΥ) που λειτουργεί στο ίδιο τμήμα, όπου παρέχει διδακτικό και ερευνητικό έργο. Εκπαιδεύτηκε και εξακολουθεί να δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα σε θεσμούς ψυχικής υγείας με σημαντική συνεισφορά στα πεδία της κοινωνικής ψυχιατρικής και της ψυχαναλυτικά προσανατολισμένης θεραπευτικής πρακτικής. Εργάζεται παράλληλα ιδιωτικά με εφήβους και ενήλικες. Έχει ασχοληθεί με την κλινική προσέγγιση των κοινωνικά αποκλεισμένων ατόμων -και ιδιαίτερα των αστέγων και των προσφύγων. Αρχικά στο Παρίσι (ASM 13) και έπειτα στην Αθήνα, εκπονώντας επίσης διδακτορική έρευνα στον συγκεκριμένο τομέα. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά.