Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΤΑΣ / ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ

Ποια ήταν η γυναίκα που πολλά χρόνια τώρα κρυβόταν στη σοφίτα της «Βίλας των Ανέμων», ενός αρχοντικού κάπου στην Εκάλη; Κάποιοι έλεγαν πως ήταν η μικρότερη κόρη του άλλοτε επιτυχημένου επιχειρηματία Μάριου Νομικού, που στα νιάτα της υπήρξε η καλλονή της εποχής της, κάνοντας τους άντρες να πέφτουν στα πόδια της και να εκλιπαρούν για ένα της βλέμμα.
Μερικές φορές οι διαβάτες μπορούσαν να διακρίνουν την αχνή σκιά της πίσω από τις βαριές κουρτίνες του παραθύρου της. Οι μεγαλύτεροι αναφέρονταν σε ένα τραγικό γεγονός που κατέστρεψε τη ζωή της μαζί με την ουράνια ομορφιά της. Κι όταν κλείστηκε πάνω στη σοφίτα, δεν την ξανάδε μάτι ανθρώπου πέρα από την αδελφή της Μάρθα, που στάθηκε βράχος ακλόνητος δίπλα της. Κι όμως… κάποτε μισούσαν η μία την άλλη… δηλαδή η Αγγέλα, γιατί η καλόβολη μα ασχημούλα Μάρθα είχε κάνει πολλές προσπάθειες να έρθουν πιο κοντά. Μάταια. Στην καρδιά της Αγγέλας δε χωρούσε αγάπη για κανέναν. Μέχρι που ξημέρωσε η μέρα εκείνη, η πιο χαρμόσυνη της ζωής της, για να καταλήξει σε τραγωδία…

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Χρυσηίδα Δημουλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Μόλις αποφοίτησε, ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Σχολή Αεροσυνοδών, την Α.S.T. Αμέσως μετά προσελήφθη στην Ολυμπιακή Αεροπορία ως ιπτάμενη συνοδός. Παράλληλα με τη δουλειά της, συνεργάστηκε για κάποιο διάστημα ως δημοσιογράφος με το περιοδικό Discomoda In, κάνοντας ρεπορτάζ σε όλο τον κόσμο. Το 1997 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο από τις Εκδόσεις Λιβάνη, στις οποίες μέχρι το 2008 εξέδωσε 18 έργα. Από το 2009 μέχρι σήμερα συνεργάζεται με τις Εκδόσεις Ψυχογιός, όπου έχει εκδώσει συνολικά 10 έργα. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Ακούραστη, αστείρευτη και αγιάτρευτα ερωτευμένη με την πένα, όπως δηλώνει η ίδια, ζει πλέον για να γράφει. Για τρεις συνεχόμενες χρονιές ήταν υποψήφια για το βραβείο «Γυναίκα της Χρονιάς» του περιοδικού Life & Style. Το 2004 βραβεύτηκε από το ΠΟΛΚΕΟΑ, το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το 2011 βραβεύτηκε από τη γενέτειρά της, τις Σέρρες, για την προσφορά της στα γράμματα. Πρόσφατα, τον Ιανουάριο του 2014, βραβεύτηκε από το λογοτεχνικό τμήμα της πρώην Ολυμπιακής Αεροπορίας. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου και σεμινάρια φιλοσοφίας, γράφει σενάρια και στίχους και φέτος έγραψε τα δύο πρώτα της θεατρικά έργα: Για ένα μπουκάλι φθηνό κρασί και Ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη. Άνθρωπος προσιτός και ιδιαίτερα κοινωνικός, έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και της αρέσει πολύ το διάβασμα και η έρευνα. Είναι φανατική φιλόζωη και οικολόγος και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά.
Μότο της: σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο δίχως παράθυρα.
Στόχος της: να γράφει βιβλία που θα αγαπηθούν.
Όνειρό της: να υπάρξει αγάπη και δικαιωμένοι άνθρωποι.
Ευχή της: να υπάρχουν ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά.
Ουτοπία της: να μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο και να πετάξει ξανά με στολή, με τα φτερά της Ολυμπιακής, δίπλα στους παλιούς συναδέλφους της…