Η απώλεια καλεί την ψυχή να επιτελέσει ένα έργο: Τον καλό αποχαιρετισμό του αγαπημένου όντος που χάθηκε.
Το πένθος είναι η ολοκλήρωση του καλού αποχαιρετισμού. Για να ζεις, πρέπει να ξέρεις να πενθείς.
Κάποιες φορές, σε ορισμένες συνθήκες, το πένθος αστοχεί. Τότε εμφανίζεται η αντιδραστική κατάθλιψη.
Η κατάθλιψη είναι το παράπονο μιας προδομένης αγάπης, το οποίο δεν απευθύνεται στον αποδέκτη του ευθέως αλλά μέσω τρίτου.
Το κλειδί της κατάθλιψης είναι η αναποφάσιστη κατά στάση του αντικειμένου της απώλειας: Δεν είναι ούτε χαμένο ούτε μη-χαμένο.
Το παράδοξο της αναποφάσιστης κατάστασης υποστηρίζεται από την ενδοβολή του απολεσθέντος: Το Εγώ το έχει βάλει μέσα του.
Η επεξεργασία της ενδοβολής και η υπέρβαση της αναποφάσιστης κατάστασης του απολεσθέντος μετατρέπει την κατάθλιψη σε πένθος, και έτσι τη θεραπεύει.
Η καλύτερη πρόληψη της κατάθλιψης είναι το πένθος: η τέχνη του καλού αποχαιρετισμού.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο Αιµιλιανός Σιδέρης είναι διδάκτωρ Ψυχολογίας του Πανεπιστηµίου του Λονδίνου (City, University of London) και κάτοχος Masters στη Γλωσσολογία (King’s College London). Έχει παρουσιάσει ερευνητικό έργο και στα δύο πεδία. Εστιάζει στο άτοµο (άγχος, κατάθλιψη, θυµός), στο σύνολο (νεανικές, µουσικές και εθνικές ταυτότητες), στη µεταξύ τους σχέση (φαινοµενολογικές προσεγγίσεις του πώς η προσωπική εµπειρία αλληλεπιδρά µε την κοινωνική εµπειρία), καθώς και στις διασυνδέσεις ψυχολογικών και γλωσσικών διεργασιών.