Το βιβλίο αυτό είναι µια σειρά από ιλαροτραγικούς «διαλόγους» ανάµεσα σε συζύγους, εραστές, φίλους, ή και αγνώστους, που υπογραµµίζουν το πιο βασικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων σχέσεων: την αδυναµία ουσιαστικής επικοινωνίας, η οποία καθιστά τη ζωή µας µια διαρκή «κωµωδία παρεξηγήσεων».
Το σπήλαιο του Πλάτωνα µετατρέπεται σε αρένα, από την οποία κανείς δε θέλει να δραπετεύσει. Το πάρτι θα κρατήσει ως το τέλος: ώσπου οι πρωταγωνιστές να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια να συλλάβουν το νόηµα των πραγµάτων – και ο αναγνώστης, χαµογελώντας µάλλον συνένοχα, να κλείσει το βιβλίο.

«Στο αδυσώπητο αυτό σύγγραµµα του Χάρη Βλαβιανού παρελαύνουν διάφορες ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, ελκυστικές µεν, αλλόκοτες δε, και τίθενται βασικά ζητήµατα, όπως αν µπορεί να κοιµάται µια ιδιοφυΐα, αν ο λοχαγός Γκαρσία θα συλλάβει επιτέλους τον Ζορό, και τι σηµαίνει να δεις πιράνχας στο όνειρό σου. Κι όλα αυτά, καθώς ο αναγνώστης καλείται να ξεσκεπάσει µε ειδικούς φακούς έναν έναν τους Πλατωνιστές της Αποκάλυψης για να διαπιστώσει εν τέλει ότι δεν είναι παρά ο συγγραφέας του πλατωνικού εαυτού του». Δημήτρης Καλοκύρης

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώµη το 1957. Σπούδασε Οικονοµικά και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήµιο του Μπρίστολ και Πολιτική Θεωρία και Ιστορία στο Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης. Έχει εκδώσει δώδεκα ποιητικές συλλογές, µε πιο πρόσφατες τις Διακοπές στην πραγµατικότητα (2009) [Βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω»], Σονέτα της συµφοράς (2011) και Αυτοπροσωπογραφία του λευκού (2019), που απέσπασε το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη – Ακαδημία Αθηνών, το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2019, το βραβείο του λογοτεχνικού περιοδικού «Ο Αναγνώστης» και το βραβείο Public (Κατηγορία «Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση»). Ποιήµατά του έχουν µεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες και έργα του έχουν εκδοθεί στην Αγγλία, στη Γαλλία, στη Γερµανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία, στην Ιρλανδία και στην Ισπανία. Έχει εκδώσει τέσσερις συλλογές δοκιµίων, Ο άλλος τόπος (1994), Ποιον αφορά η ποίηση; Σκέψεις για µια τέχνη περιττή (2007), Το διπλό όνειρο της γραφής (2010, από κοινού µε τον Χρήστο Χρυσόπουλο) και Γιατί γράφω ποίηση (2015). Το 2015 εξέδωσε το πρώτο του µυθιστόρηµα µε τίτλο Το αίµα νερό. Ακολούθησε το 2016 το Κρυφό ηµερολόγιο του Χίτλερ. Φυλακές Λάντσμπεργκ, Νοέμβριος 1923-Δεκέμβριος 1924 (εισαγωγή Κ. Κωστής) και το 2020 το Τώρα θα μιλήσω εγώ. Έχει µεταφράσει έργα κορυφαίων Αµερικανών και Ευρωπαίων ποιητών, όπως των: Walt Whitman, Εzra Pound, William Blake, John Ashbery, Zbigniew Herbert, Fernando Pessoa, e.e. cummings, Michael Longley, Wallace Stevens και Anne Carson. Έχει μεταφράσει τα Τέσσερα Κουαρτέτα του T.S. Eliot (Εκδ. Πατάκη, 2013, δίγλωσση έκδοση), σύνθεση εµβληµατική στην ιστορία της λογοτεχνίας. Διευθύνει το περιοδικό Ποιητική (εξαμηνιαίο περιοδικό για την τέχνη της ποίησης, που εκδίδουν οι Εκδόσεις Πατάκη), το οποίο το 2018 απέσπασε από τη Διεύθυνση Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού τιμητική διάκριση στο πλαίσιο των Κρατικών Βραβείων 2019. Το 2020 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη Η άγονη γη (Δίγλωσση έκδοση), του Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ, σε εισαγωγή, μετάφραση και σημειώσεις του Χάρη Βλαβιανού. Διδάσκει ιστορία και πολιτική θεωρία στο Αµερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος.