«Γιατί καθαρός δεν είν’ κανένας, μοναχά ο άπραγος». «Γκιακ» θα πει αίμα, δεσμός συγγένειας, φόνος για λόγους εκδίκησης, φυλή. Οι ήρωες στα διηγήματα του Παπαμάρκου, στρατιώτες που πολέμησαν στα άγρια πεδία των μαχών στη Μικρά Ασία, επιστρέφουν οριστικά αλλαγμένοι στον τόπο τους στη Λοκρίδα. Καθορισμένοι από ό,τι οφείλουν να κάνουν για την τιμή της κοινότητας, σύμφωνα με τον βαρύ νόμο του αίματος στο αυστηρό εθιμικό δίκαιο της κλειστής κοινωνίας τους, γίνονται θύτες και είναι ταυτοχρόνως θύματα. Αποσιωπημένα εγκλήματα και τραύματα, καταστροφή και αφανισμός, βιασμοί και δολοφονίες, στοιχειά και δαίμονες, ηθικές δοκιμασίες – ιστορίες ανομολόγητων πράξεων, στην προφορική γλώσσα του ρουμελιώτικου ιδιώματος, που εντέλει οδηγούν, έστω βίαια, τους ήρωες σε σύγκρουση με την κοινότητά τους και στην αναθεώρηση της ταυτότητάς τους.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος γεννήθηκε στη Μαλεσίνα Λοκρίδας το 1983. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα “Η αδελφότητα του πυριτίου”, Αρμός 1998 (Βραβείο Νεανικός Ικαρομένιππος), “Ο τέταρτος ιππότης”, Κέδρος 2001 και τις συλλογές διηγημάτων “ΜεταΠοίηση”, Κέδρος 2012 και “Γκιακ”, Αντίποδες, 2014 (Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών και Βραβείο Διηγήματος/Νουβέλας περιοδικού www.oanagnostis.gr, 2015). Είναι υποψήφιος διδάκτορας Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τον Μάρτιο του 2015 ήταν προσκεκλημένος συγγραφέας στην εκπομπή της ΝΕΡΙΤ, “Βιβλία στο κουτί”, με αφορμή την επιτυχία του βιβλίου του “Γκιακ”. Διηγήματα και ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά (ανθολογία “Austerity Measures”, Penguin, 2016), στα γαλλικά και στα ρωσικά.