Σ’ ένα σπίτι που καταρρέει, σε µια µικρή παραθαλάσσια πόλη κοντά στην Ιστανµπούλ, ζει κατάκοιτη στο κρεβάτι η χήρα Φατµά. Τη φροντίζει ένας νάνος, ο Ρετζέπ, νόθος γιος του συζύγου της· οι δυο τους µοιράζονται µυστικά και παράπονα. Η Φατµά περιµένει όπως κάθε καλοκαίρι για λίγες µέρες τα τρία εγγόνια της: τον Φαρούκ, έναν ιστορικό που πνίγει την απογοήτευσή του για τη ζωή στο αλκοόλ, την ευαίσθητη, προοδευτική Νιλγκιούν, και τον Μετίν, µαθητή λυκείου που ονειρεύεται την εύκολη ζωή. Με τον ερχοµό τους, θα αρχίσουν να ξετυλίγονται αναµνήσεις και η ιστορία του παππού τους, που νόµιζε πως µπορούσε να γεφυρώσει το χάσµα ανάµεσα σε Ανατολή και Δύση.
Ένα βιβλίο για την πολιτική αναταραχή και το κοινωνικό χάος στην Τουρκία πριν από το πραξικόπηµα του 1980. Ένα µυθιστόρηµα όπου ο Ορχάν Παµούκ µιλά, µε τον µοναδικό του τρόπο, για τα αγαπηµένα του θέµατα: την πατρίδα του και τη σχέση της µε τον κόσµο, τις συλλογικές και τις ατοµικές ψευδαισθήσεις, τα κοινά όνειρα όλων των ανθρώπων.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Ορχάν Παμούκ γεννήθηκε το 1952 στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το λύκειο στη Ροβέρτειο Σχολή, σπούδασε τρία χρόνια αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο και το 1976 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Δηµοσιογραφίας του Πανεπιστηµίου της Κωνσταντινούπολης. Άρχισε να γράφει το 1974. Το πρώτο του µυθιστόρηµα, “Ο Τζεβντέτ µπέη και οι γιοι του”, βραβεύτηκε µε το Βραβείο Μυθιστορήµατος των Εκδόσεων Μιλιέτ και εκδόθηκε το 1982. Την ίδια χρονιά πήρε και το Βραβείο Μυθιστορήµατος Ορχάν Κεµάλ. Το δεύτερο βιβλίο του, “Το σπίτι της σιωπής” (Εκδόσεις Πατάκη, 2021), µεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1991 τιµήθηκε µε το βραβείο Prix de la Decouverte Europeenne. Τα βιβλία του έχουν µεταφραστεί σε εξήντα τρεις γλώσσες. Από τα µέσα της δεκαετίας του 1990, εκφράζοντας τις απόψεις του για τα δικαιώµατα του ανθρώπου και την ελευθερία της σκέψης, διατηρεί µια κριτική στάση απέναντι στο τουρκικό κράτος. Είναι επίτιµο µέλος της Αµερικανικής Ακαδηµίας Τεχνών και Γραµµάτων και της Κινεζικής Ακαδηµίας Κοινωνικών Επιστηµών. Διδάσκει, για συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα, µία φορά τον χρόνο στο Πανεπιστήµιο Columbia. Πρόσφατα τιµήθηκε µε τα τουρκικά βραβεία του Ιδρύµατος Αϊντίν Ντογάν και Ερντάλ Οζ. Ζει στην Κωνσταντινούπολη.