TOXIQUE / ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ ΣΑΓΚΑΝ

Πρόκειται για το ημερολόγιο που κράτησε η Φρανσουάζ Σαγκάν, καταγράφοντας τη θεραπεία αποτοξίνωσής της σε ειδική κλινική, καθώς προηγουμένως είχε εθιστεί σε ένα υποκατάστατο της μορφίνης που της είχε χορηγηθεί ως παυσίπονο, κατά την τρίμηνη νοσηλεία της μετά το σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα που είχε το καλοκαίρι του 1957. Ήταν 22 χρονών και είχαν περάσει μόνο τρία χρόνια από την έκδοση του μυθιστορήματός της Καλημέρα θλίψη που την καθιέρωσε και την έκανε ευρύτερα γνωστή.

Σελίδα τη σελίδα, η Σαγκάν περιγράφει την οδύνη και την αγωνία της. Παρακολουθεί τις αντιδράσεις της κατά τη θεραπεία αποτοξίνωσης και μοιράζεται με έναν υποθετικό αναγνώστη τις σκέψεις της για τα αναγνώσματά της, κυρίως όμως για τον απέραντο φόβο του θανάτου, του κενού και της μοναξιάς που την κατέχουν.

Το Τοξίκ της Σαγκάν ξεχωρίζει και για τα θαυμάσια σχέδια του Bernard Buffet που βρίσκονται σε πλήρη αντίστιξη με την ατμόσφαιρα του κειμένου: οι αδρές κατάμαυρες γραμμές της σινικής μελάνης εικονογραφούν την κάθε σελίδα, αλλά κάποιες φορές γίνονται λέξεις και φράσεις που υπεισέρχονται στον τυπωμένο λόγο της Σαγκάν. Η εικονογράφηση εδώ δεν προσθέτει απλώς στην αφήγηση, συγχωνεύεται μαζί της.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Φρανσουάζ Κουαρέζ γεννήθηκε το 1935 στο Καρζάκ, στη νοτιοδυτική Γαλλία. Ήταν το στερνό και χαϊδεμένο παιδί μιας οικογένειας εύπορων βιομηχάνων. Μεγαλώνει στο Παρίσι και ύστερα από μια ταραχώδη σχολική ζωή μαθητεύει, παράλληλα με τη Σορβόννη, στην παρισινή νύχτα, στις μπουάτ, στο ποτό και στα ναρκωτικά. Μανιώδης αναγνώστρια, γράφει στα δεκαοχτώ της χρόνια το πρώτο της μυθιστόρημα, Καλημέρα θλίψη, με το, δανεισμένο από τον Προυστ, ψευδώνυμο Σαγκάν. Το βιβλίο αποσπά το πολύ έγκυρο βραβείο των κριτικών και γνωρίζει εντυπωσιακή εμπορική επιτυχία, ανοίγοντας τις πόρτες των μεγάλων εφημερίδων και των περιοδικών που της ζητούν κείμενα. Το 1956, το δεύτερο μυθιστόρημά της Ένα κάποιο χαμόγελο, επαναλαμβάνει τις εντυπωσιακές πωλήσεις και τη διεθνή επιτυχία του πρώτου της έργου. Το 1957, ένα σοβαρό ατύχημα, καθώς οδηγεί την Άστον Μάρτιν της, την καθηλώνει για καιρό στο κρεβάτι με αφόρητους πόνους, προκαλώντας της εθισμό στη μορφίνη. Την εμπειρία της από τη θεραπεία της αποτοξίνωσης που ακολουθεί αφηγείται στο βιβλίο Τοξίκ. Πρόκειται, ωστόσο, για μια αποτυχημένη προσπάθεια και παρόλο που θα επιχειρήσει να απαλλαγεί από το ποτό θα παραμείνει εξαρτημένη σε όλη της τη ζωή. Όλα αυτά δεν την εμποδίζουν να γράψει περίπου 50 μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, σενάρια και αυτοβιογραφικά κείμενα, τα οποία το κοινό υποδέχεται πάντα θερμά.