Δε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!… Τι πληγή είν’ αυτή που μου ’στειλες, θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα την έχω στην καμπούρα μου; Ως πότε θα ’μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν’ ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν’ απαλλαγώ απ’ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ’ άφησε ο πατέρας της για να μ’ εκδικηθεί – που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ’ άφησαν να κάνω την έκτρωση!…

Λίγα λόγια για τo συγγραφέα:

Ο Κώστας Ταχτσής (1927-1988) σημάδεψε με το συγγραφικό του έργο την ελληνική μεταπολεμική λογοτεχνία. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε με τη γιαγιά του στην Αθήνα, φοίτησε για δύο χρόνια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1951 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και ακολούθησαν άλλες τέσσερις. Από το 1956 ως το 1964 ταξίδεψε σε διάφορα μέρη του κόσμου και εκείνο το χρονικό διάστημα έγραψε το μοναδικό μυθιστόρημά του και εμβληματικό έργο, Το Τρίτο Στεφάνι, το οποίο εξέδωσε ο ίδιος στην Αθήνα το 1962, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και αγαπήθηκε πολύ από το αναγνωστικό κοινό καθότι αποτελούσε μια πιστή απεικόνιση της ζωής του Νεοέλληνα. Το 1988 ο Κώστας Ταχτσής βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του υπό ανεξιχνίαστες ακόμη συνθήκες.