“Εδώ ο Θανόν δεν φαίνεται να φιλοδοξεί να µιµηθεί, ούτε και εν τέλει µιµείται, τον Μονταλµπάν. Με απέραντο σεβασµό προς εκείνον, διαβαίνει κι αυτός τους ίδιους δρόµους, αλλά µε το δικό του βήµα. Με πρόζα σφιχτή, συχνά αινιγµατική, πλάθει ένα καινούργιο σύµπαν στο οποίο µπορεί να κινηθεί –και να εξελιχθεί– ο παλιός ήρωας. Ωστόσο, το επίτευγµά του είναι ότι µε τα υλικά που βρέθηκαν στα χέρια του, πέρα από ένα καλοπλεγµένο αστυνοµικό µυθιστόρηµα, καταλήγει να φτιάξει ένα σύγχρονο αφήγηµα µε έντονα κοινωνικό και πολιτικό πρίσµα.”
Από την εισαγωγή της Βασιλικής Κνήτου

Ένας από τους πιο εµβληµατικούς χαρακτήρες του µεσογειακού νουάρ, ο Πέπε Καρβάλιο του Manuel Vazquez Montalban, ξαναζωντανεύει από την πένα του πολυβραβευµένου Carlos Zanon.

Είναι 2017 και οι τεκτονικές πλάκες της κοινωνίας κινούνται µε τρόπο πρωτόγνωρο. Ο Πέπε Καρβάλιο αντιµετωπίζει τα ίδια προβλήµατα, όπως πάντα: η εξαφάνιση µιας πόρνης ή η απόγνωση µιας παλιάς φίλης που καταφεύγει σ’ αυτόν µετά από έναν φόνο στο κοντινό της περιβάλλον. Χωρίς να ξέρει πώς και γιατί, ο Καρβάλιο διχάζεται ανάµεσα στη Βαρκελώνη και τη Μαδρίτη, περιφερόµενος από τη µια στην άλλη σαν χαµένος. Στη Βαρκελώνη εξακολουθεί να έχει το γραφείο του και το πιστό προσωπικό του. Στη Μαδρίτη, χάνεται σ’ έναν λαβύρινθο µε µια γυναίκα παντρεµένη µε ένα πρόσωπο-κλειδί της εθνικής πολιτικής σκηνής, και βρίσκεται εντελώς εκτός ισορροπίας.

Από την άλλη, ο αχώριστος παρτενέρ του, ο Μπισκουτέρ, ασχολείται µε τη συµµετοχή του σε ένα τηλεοπτικό ριάλιτι µαγειρικής, η γραµµατέας του µονίµως αργεί ή ασχολείται µε το κινητό της, και η υγεία του είναι σε κίνδυνο. Εξακολουθεί, ωστόσο, να καίει βιβλία στο τζάκι του και να µισεί τη σύγχρονη µουσική. Μπορεί να φταίει που γερνά ή, όπως η χώρα όπου ζει, µπορεί να περνά σοβαρή κρίση ταυτότητας σε κάθε επίπεδο: Ποιος είσαι, Καρβάλιο; Τι θέλεις; Τι ζητάς;

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο Carlos Zanon γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1966. Μυθιστοριογράφος, ποιητής, δικηγόρος, αρθρογράφος και λογοτεχνικός κριτικός. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύθηκαν στη δεκαετία του ’80 και από τότε έχει δημοσιεύσει πολλές συλλογές με θερμή κριτική υποδοχή. Το ντεμπούτο του ως μυθιστοριογράφου το έκανε το 2008 με το Nadie ama a un hombre bueno, και έναν χρόνο αργότερα εξέδωσε το Tarde, mal y nunca, με το οποίο κέρδισε το Premio Brigada 21 για το Καλύτερο νουάρ μυθιστόρημα της χρονιάς. Το επόμενο μυθιστόρημά του, No llames a casa, κυκλοφόρησε το 2012 και κέρδισε το Premio Valencia Negra για το Καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς. Η μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 2014 με το Yo fui Johnny Thunders που αγαπήθηκε από κριτικούς και αναγνώστες και κέρδισε το βραβείο Dashiell Hammett το 2015. Διευθυντής του διάσημου φεστιβάλ αστυνομικής λογοτεχνίας BCNegra, έλαβε το Premio Continuara σε αναγνώριση του έργου του. Το µυθιστόρηµά του µε τίτλο Ταξί θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2021.